İyi Ki Doğdumm Bennn

İyi ki doğmuşum,

İyi ki bugünü hatırlayan arkadaşlarım, dostlarım ve sevdiklerim var.

Yeni yaşım, yani bu dünya üzerinde varlığımın otuz dördüncü senesinde güzelliklerle dolu bir yaş yaşamayı diliyorum. 

Tüm sevdiklerimin sağlıkla yanımda olduğu, çocuklarımın hayırla, afiyetle yaşadıkları mutlu huzurlu bir yuvamızın olduğu, keyifli, bol şükürlü, halinden memnun ve güzel yeniliklerin neşemize neşe kattığı...

Aminnnn.

Sabah Işığı

Günaydınnnnnnnnnnnnnnnn :

Akşam ofisten arkadaşlarla,yine ofis arkadaşlarımızdan birinin evine çaya gittik. Saat  22:30 a kadar gulüten partisindeydim. Ve kadın ortamlarını bilirsiniz,bolca dedikodu,kim ne almış,ne yemiş vs vs

Balayı bornozu denen birşey varmış mesela. Bugün de bunu öğrendik...

Ev biraz dağınık gibi ama toparlanmayacak gibi de değil. İş çıkışı yapılacaklar listem ise şöyle;

Önce anneme uğrayacağım kısmet olursa; (uğrayacak bir annem olduğu için şükürler olsun)

Sonra eve geçip,çamaşır yıkama ve genel bir temizlik düzen üzerine çalışacağım.

Eren tavuklu pilav istemişti ve hala yapamadım, onun isteğini yerine getirmek niyetindeyım.

Ve yarın büyük gün.

Kısmet olursa yarın Sapanca ve Hobbit köy turuna katılacağız ve sabah 5:30 da başlayacak yolculuğumuz, bu gezi için çanta hazırlayıp yapılacaklar listemi sonlandıracağım inşallah...

Ve elbette;

Yeni heyecanlarımız için şükürler olsun,

Huzurlu hayatım, sağlıklı evlatlarım ve Allah'ın desteğini her anımda hissedebildiğim için şükürler olsun, 

Dua edebildiğim için şükürler olsun

Rutinden çıkıp başka planlar yapabildiğimiz ve günün sonunda dönebileceğimiz bir evimiz olduğu için de şükürler olsun,

Nefes aldığımız, sağlıklı olduğumuz, görebildiğimiz, heves edebildiğimiz, hayal edebildiğimiz için şükürler olsun. 

 Harika bir hafta sonu olsun hepimiz için.

Aminn.

Yapılacaklar Listelerim

Birkaç gündür hastaydım. 

Gece buzluktaki donmuş keki yemeye çalışmamın ardından gelişen bir takım intikam semptomları yaşadım. İntikam planı vücuduma aitti elbette ve ben şuan kendisinin sağlığı için minnettarım. 

Zira boğazım ağrırken ve ateşim varken hayat hiç de keyif alınabilen bir şey değildi...

Bu durum beni biraz yavaşlattı. 

Yavaşlamak ...

Aslında bu sahip olmak istediğim özellikler arasında yer alıyor. Çünkü sadece durarak,öylece birşey yapmadan durarak kendimle ne yapacağım hakkında fikrim yok.

Bu sebeple ben de uyudum. Hastaydım ve erken yattım iki akşamdır. Ama hayatı öylesine kaçırmış hissediyorum ki...

Bugün çok daha iyiyim. Şükürler olsun.

 Artan iştahımın iyileşmemle bir ilgisi var mı bilmiyorum ama şimdilik tek sıkıntım sürekli birşey yemek istemem diyebilirim. Bu sebeple beni ateşleyecek birkaç meşgale ekleyeceğim buraya;

Zaten günlük ajandam da yer alıyor ama bloğuma yazmak ayrı keyif.

Ve siz şanslı okuyucum; Blog ayarlarından bir süredir bihaber olduğum için herhangi bir arama motorunda bulunamıyor bloğum an itibariye. Yani bu yazıyı okuyorsanız uzun zamandır buralarda olmalısınız ve okuma listenizdeyim demektir ki bunun için müteşekkirim size .

Gelelim yapılacaklar listemize;

-Bugün için sağlıklı beslenme hedefim vardı ama gün içinde yediğim dört karabuğday patlağı ve minik bir biskolata gofretten sonra sanırım bu maddeyi eleyebilirim:) Neyse akşamı var daha. Zaten gün içinde abur cubur yememden daha kötü bir şey varsa o da akşamları uyumadan önce de abur cubur yememdir.

-Akşam eve gittiğimde kısmet olursa genel bir ev temizliği yapmayı planlıyorum.

-Bir fincan adaçayı içmeyi (acı tadına inat,tüm faydaları için)

-Şükür günlüğüme yazmayı

-Uyumadan önce güzelce bir dua etmeyi

-Çocuklarıma bağırmadan,sakin ve iyi bir annelik hizmeti sunmayı :)

Evi toparlarken yüzümde kil maskesiyle dehşet saçmayı :)

Ve günümü mutlu mesut bitirebilmeye niyet ediyorum.

*Bir gün bu planlar yarım kalacak ve ölüp gideceğiz. Ve bu işlere baktığımızda yanımıza kar kalacak olan tek şey çevremize hissettirdiklerimiz,yardımlarımız,sevgimiz ve bir inancımız varsa yapabildiğimiz iyiliklerimiz...

*Ölüm demişken,şimdi birazcık tadımız kaçtı. Kuşa,kediye,köpeğe de mama alıp versek fena olmaz.

Her şey dengede güzel hayatta...

Bu arada lost u izliyorum arada,çok iyi diziymiş yahuu...

(20 yıl sonra gelen edit:)

Afferim Banalarım ve Şükürler Olsunlarım

Dün gece iyi iş çıkardım.

Planladığım gibi kek, lavaş ve patatesli börek işi tamam.Ev şöyle bir derlendi toparlandı.

Bugün iş çıkışı hızlıca bir hediye bakıp eve gideğim. Ağbimler benden önce gelmiş olacaklar muhtemelen. Yabancı değiller, sıkıntı yok. Güzel,keyifli bir hafta sonu geçiririz inşallahh.Ne yemek yapacağım kısmı beni strese sokuyor azıcık, o da uğraşmasından değil asla - ne yapacağımı bilemeyişimden.

Neyse şükürler olsun ki ocağım,fırınım ve en çok ihtiyaç duyacağım sevgili bulaşık makinem var bin şükür...

Ailemi ağırlayabileceğim bir evim ve çok daha önemlisi ağırlayabileceğim bir ailem var. Allah kimseyi yalnızlıkla sınamasın.Amin.

Öte yandan iyiyiz,hoşuz,işlerle savruluyorum ama iyiyim. Seviyorum bu tempoyu. 

Bu temponun içinde güçlü duruşum ve başedişlerim için de şükrediyorum.

Hayallerim bir bir gerçekleştiği için,

Harika yüzüğüm için ve kalbimde taşıdığım tüm umutlar için de şükürler olsun.

Hadi bakalımmm,haftasonumuz çookk güzel geçsin.

Yaptıklarım,Yapmaya Niyet Ettiklerim

Bir süredir şükürler olsun ki evimiz daha düzenli, dolaplar onları açtığımda üzerime yığılmıyor.

İki erkek çocukla evi düzenli tutmaya çalışmanın beyhude olacağını düşünüp pek de kendimi yormazdım açıkçası ama düzen kurucu düzene uyunca diğer dış minnaklar da ister istemez uyum gösteriyormuş meğersem. Yani özetle kendim ve evimiz için yaptığım iyi şeylerden ilki daha düzenli olmak. Unutmadan Allah robot süpürgeyi icat edenden razı olsun. Amin:)

Sabahları güne ılık su ile başlamak,gece uyumadan yediğim atıştırmalıkları eritiyordur umarım diyip,genel hatlarıyla güncel hayatıma geçeyim;

Daha sakinim. Binlerce şükürler olsun. Cidden daha sakinim. 

İçimde kabaran öfke nöbetleri olmuyor değil, oluyor ama iki dua okuyorum geçiyor yada hafifliyor neyse ki. Bu kendimle keşfettiğim ve uyguladığım iyi şeylerden ikincisi.

Dün akşam gece saat ondan sonra mutfağa girip lavaş yaptım. Unum az kalmış, sabah bitti bile ama olsun. Çocukların bayıla bayıla yemesi çok hoşuma gidiyor. Yaşasın annelik!:)

Diğer iyi şeyler ise son birkaç seferdir duş öncesi saç maskesi yapıyorum. Saçlarım daha parlak görünüyormuş, kızlardan biri fark etti, hoşuma da gitti.

Ellerim çok bakımsız gelir hep gözüme, tırnaklarım da uzamıyor zaten-muhtemelen ondan. Üzerine çalışıyorum ama, gün içinde vazelin de sürüyorum başka başka el kremleri de. Olacak bu iş, hazırım.

Hafta sonu ağbim gelecek. Doğum günü kutlayacağız. Bu yüzden yapmam gerekenleri halletmeliyim. 

Bu biraz strese sokuyor beni. Bir menü belirleyip halledeceğim.

Genel durumlar bunlar.

Ülke yangın yeri ama bu konulara girmiyorum. 

Hava karanlık,bulutlu bunları yazarken.

En sevdiğimden.

Sahip olduğumuz her şey için şükürler olsun.

Şükür Günlüğü

 

Kış yeniden ufak ufak geliyorken ve ben kışın gelmesinden dolayı epey mutluyken bu hissiyatla yazmak istedim;

Sımsıcak ev fikri,mumlarla aydınlanan odam ve güzel bir şeyler izleme fırsatı için şimdiden şükrediyorum...

Evin düzenini sağlama noktasında artık çok daha iyi olduğum için şükrediyorum...

Yaş aldığım ama yaşlanmadığım için,

Cips ve jelibon yeme ataklarımı onları satın almayarak önleyebildiğim ve artık bağırmayan anne olabildiğim için binlerce kez şükürler olsun...

Bir bloğumun olduğunu hatırladığım için şükürler olsun :)

Yazabildiğim,nefes aldığım ve hala buralarda olduğum için de şükürler olsun...

Toplu Anı Dökümü

 Büyük oğlan lise 2 ve minik kuşum 2. sınıfa başlamak üzereyken bir kayda alayım dedim olanları.

Hayat sağlıkla,huzurla akadursun geriye bir iz bırakmak için buradayım şuanda.

Tek başına ebeveyn olmak zor mu? Hem evet hem hayır. Mutsuz bir ilişkide olmak daha zordu. 

Ve şükürler olsun ki çocuklar büyüyorlar. Bana bağımlılıkları azalırken farklı sorunlar çıkmıyor değil ama güzel yanlarına bakmazsak zaten hayat yeterince tatsız yorumlanabilir. Bu sebeple, olan tüm güzelliklere şükrediyorum.

Dualarım kabul olduğu için,

Sağlıkla sihhatle büyüyen evlatlarım için,

Çalışabildiğim ve bana her daim destek olan ailem için...

Hayat güzelliklerle dolu ve ben hepsine hazırım.

Ergen Çocuğa Tek Başına Ebeveynlik Yapmak

Bekar anneliğimin yaklaşık dördüncü yılındayım ve büyümesini iple çektiğim çocuklarım bir şekilde büyüyor ve kısmen bana olan bağlılıkları da günden güne azalmaya başlıyor.

Öte yandan çoğu zaman benim parçam olduğu hissinden uzak hissettiğim,adeta evimde bana karşı yetişen bir düşmanla yaşamak zorunda gibi hissettiğim zamanlardan geçiyorum.

Her dediğimi geçiştiren,sesini yükselten,saygı duymayan,sorumluluk almayan ve yapması gereken okul sorumluluklarını telefonla oynamak pahasına ihmal eden bir insan;bir ergen,bir evlat bazen de eve gelmeme seçeneğimin olmasını diletecek kadar beni zorlayan bir ev arkadaşı...

Anneliğin idareciliği,sevecenliği ve kucaklayıcılığını hissedemediğim bu günlerde ona sık sık 'madem beni dinlemiyorsan,git babana' söylemlerimden ileride pişman olacağımı bilsem de,şimdilerde bunu sürekli dile getirmekten kendimi alamıyorum ve üzgünüm ama galiba bunu,velayetini babasına verme seçeneğini ciddi ciddi düşünmeye başlıyorum artık.

Gelecekle ilgili hiç sahip olmadığım endişeleri artık yavaş yavaş hissetmeye  başlamış olmak,süper güçlü anne profilimi sekteye uğratıyor.

Sıkışık ve çıkmazda hissediyor,konuşunca rahatlayıp,akşam eve gittiğimde ve evi yine dağılmış vs gördüğümde aynı ruh haline geri dönüyorum.

Yalnız / Solo Film Yorumu

 Dün gece bayılarak izlediğim,beni bolca geren,doğanın acımasızlığına karşı insanın ne kadar aciz kaldığını sert bir dille bizlere gösteren bir film izledim.

İsmi Yalnız.

Kanarya adalarının en ucra köşelerinde,kendini bulmak ve keşfetmek düşüncesinde olan bir sörfçünün uçurumdan kayıp düşmesiyle başlayan hayatta kalma mücadelesini izlerken o an kuru ve güvenli evinizde olduğunuz için şükredeceksiniz.

Bu filmle beraber bir kez daha anlıyoruz ki,insan doğa karşısında güçsüz bir canlıdır.

Ama yine anladığımız bir şey daha var ki,insan hayatta kalma noktasında inatçı da bir canlıdır.

İyi seyirler.

Şubat

Korkunç zamanlardan geçiyoruz.

Pandemi bitmiş ve normale dönmüşken şimdi ise yüzyılın felaketi ve binlerce insanımızı kaybetmenin acısını,hala depremlerin olmaya devam etmesinin de korkusunu/çaresizliğini yaşıyoruz.

Tüm bu yaşananların ardında kendi küçük dünyamızda günlük rutinlerimize devam edebiliyor olduğumuz için de ayrıca şükredip şanslı hissettiğimizi duyumsuyorum.

Geçecek..

Bahsettiğim o 'kendi küçük dünyam' da bir süredir minik bebeğim yer almıyor.

Annemin rahatsızlığından dolayı yaklaşık bir aydır Selim'e babannesi bakıyor.(Neyse ki bakabiliyor çünkü her ne kadar bakıcı aramış olsam da maalesef uygun birini bulamamıştım.)

Evimiz; sadece hafta sonları geldiği,birazcık kalıp geri gitmek zorunda olduğu bir uğrak mekan oldu Selim için.

Ve bahsi geçen sebeplerden dolayı da,bu hafta başlayan anaokuluna  başlayamadı...

Kocaman bir belirsizlik hakim ama yine de işleri Yaradan'a teslim etmiş olmanın bir rahatlığı var üzerimde.

Öyle ya,su akar yolunu bulur.

Bu hep olur...

Diğer yandan;13'ünde,annesine karşı derin bir öfke duyan,yaşamda yolunu kaybetmiş gibi davranan ve müthiş bir boşvermişlik içinde savrulan ergen bir çocukla uğraş halindeyim.

Öyle zamanlar geliyor ki,annelikten istifa etmek istiyorum.

Yıllardır olmaktan gurur duyduğum,her şeyiyle güçlü!bir anne ve kadın rolünden istifa etmek,işleri bundan sonra çocuklarını asla umursamayan babalarına devretmek istiyorum ama sonra anneliğin bir ünvan olmadığını,dolayısıyla da istifa edemeyeceğimi hatırlayıp kendi kendimi,kendime getiriyorum:)

Zaten tüm bu hisler anlık gelişiyor.( Neyse kii )

Yaşanan deprem ve kayıpların ardından artık ölümün çok daha yakınlarda olabileceğini hissedip,daha kontrollü olmak ve daha çok 'yaşamak' konusunda içsel bir motivasyon hissediyorum.

Bunun için daha az ertelemek ve kendi üzerinde daha çok çalışmak gibi şeyler ...

Hayattayız.

Yaşıyoruz.

Her gün birilerinin yaşamına dokunma şansımız var.

Bu eşimiz,çocuklarımız,sevgilimiz,arkadaşlarımız yada sadece kendimiz olabiliriz.

Nazik bir dokunuş için harika bir gün değil mi?

Hali hazırda henüz hala mekandayken özellikle ...

Tuğba Özdoğan Manevi Dilekçe / Manevi Şifa Terkipleri

 
İnstagramda çokça önüme çıkan,bu kitaplarla hayatlarının değiştiğini belirten kullanıcılardan sonra evvela meraktan,sonra da hayatıma ışık olur düşüncesiyle sipariş verdiğim,yazarının Tuğba Özdoğan olduğu ve hakkında instagram ve yazarın sitesi dışında yoruma rastlamadığım bu iki kitaptan bahsedeceğim sizlere.

Kitaplardan biri ihtiyacımıza yönelik 101 dua terkibini içerirken,diğer Manevi Dilekçe ise nasıl dua etmemiz gerektiğini,dua ederken evvela istiğfar ve ardından şükrün akabinde dua edersek reddolunmayacağını gayet yalın ve hoş bir dille ifade etmiş.

Manevi Şifa Terkipleri kitabı yaşam boyu ihtiyacımızın olacağı,nokta atışı ayet ve esmaların yer aldığı reçetelerden oluşuyor.

Yazar duada ısrarcı olmamız ve bu terkipleri 9,21,90 gün gibi zamanlarla yada dileğimize kavuşana kadar devam etmemizi tavsiye ediyor.

Özellikle kitabın başındaki ilk terkibi tavsiye edebilirim ki o da;

önce tüm kusurlarımız için bağışlanma umuduyla okuyacağımız Seyyidül İstiğfar duasını (21 kere) ve yine aynı amaçla okunması tavsiye edilen Ya Gafur,Ya Afüv ve Ya Tevvab (100 df.) esmalarını okuyarak dua etmemiz şeklinde ifade ediliyor.

Dualaların başına tövbe,şükür terkiplerini ekleyerek çok daha hızlı kabul olunacağı yönünde tavsiyesini bizzat tecrübe ettiğim için,ilginizi çekiyor ve daha bilinçli dua etmek istiyorsanız gönül rahatlığı ile bu kitapları alabilirsiniz.

Yazarın ismiyle ulaşabileceğiniz instagram hesabına göz attığınızda,bu kitap vesilesiyle duası kabul olan onlarca kişinin yorumunu okuduğunuzda ister istemez pozitif ve umut dolu bir bakış açısına bürünüyorsunuz zaten. 

Düzenli ,doğru dua edebilmek ve dualarımızın en güze şekilde kabul olması dileğimle...

Sevgiler.

2022 Neredeyse Biterken

 İki gündür üzerimde bir gerginlik hakim.

Yaklaşan regl dönemi,ofiste olan ve boşu boşuna çıkan anlamsız anlaşmazlıklar,hissettiğim alınganlık ve tabi ders çalışmak konusunda hala! pek de gönüllü olmayan bir adet ergen ve bir de minnak tavşan ile işim pek de kolay sayılmaz...

Eve gittiğimde yapmayı planladıklarım ve yapabildiklerim arasındaki kocaman boşlukta eziliyor gibiyim.

Halbuki her gün masamda ajandama pek bir keyifle günlük hedeflerimi yazmaya devam ediyor ve yine uyma konusunda ciddi mücadeleler veriyorum:)

Tamam tamam,pek de mücadele verdiğim söylenemez.

Deniyorum işte...

Daha çok okumayı,daha sakin ve kontrolsuz!,daha düzenli,daha nazik,daa bilinçli beslenmeyi vs vs...

Yıllardır belirli aralıklarla yazıyorum bu blogda,belki onlarca kez isim değiştirdim,bocaladım,gittim,geri geldim...

Bakıyorum da yıllardır hep aynı döngü sanki.

Hedefler,değişim arzusu,kendinin en iyi versiyonunu ortaya çıkartmaya yönelik hayaller,planlamalar vs.

Oluyor da sanki,olmuyor değil.

Ama yine de yazınca hep aynı şeyleri arzu ediyormuş hissi uyanıyor içimde bir yerlerde...

Bir hamster gibi,bir çarkın içinde mi koşturuyoruz yoksa?

Belki hayat üç aşağı beş yukarı böyle bir şeydir de,fazlası için daha hızlı koşmamızın işe yarayacağını zannedip,boşuna kendimizi yoruyoruzdur.

Olamaz mı?

Bağırmayan Anne Olmak

 Hafta sonunu epey gergin geçirdim.

Biriken işler,misafir ağırlama telaşı,dersaneye giden ama derslerini pek de umursamayan ergen oğlum,yerinde durmayan,ben evi toplama telaşı içindeyken yaptığım düzenlemeleri hemen ardımdan bozarak eğlenen minik bir canavar derken yetişememenin vermiş olduğu negatiflik içinde berbat saatler geçirdim.

Öyle ki,bu kadar gerginliği uzun süre hissetmemiştim.

İşin en üzücü kısmı ise akşam olup,çocuklar uyuduğunda ve tüm bu hengabe geride kaldığında insanın üzerine kocaman bir pişmanlık duygusu çöküyor olması.

Ve bakıyorsun ki,onlar sadece çocuklar...

Olması gerektiği gibi davranıyorlar ve ben bu durumu iyi yönetemediğim için zaman zaman bağıran,sürekli bir şeyleri dikte eden anlayışsız bir anne olmuşum.

Şimdi iş yerimde,masamda bunları yazıyorken bir yandan da içim acıyor aklıma gelenler için.

Hafta içi zaten maksimum iki saat görüşebiliyorken koskoca bir hafta sonunu gergin,telaşlı ve verimsiz geçirmişim...

Gelecek hafta zaten babalarında olacaklar,iyisi mi bu akşam için az da olsa keyifli olabilecek bir şeyler deneyeyim.

Anne olmak ne zor bazen...

Ama olsun.Hem tüm anneler süperdir...

Bazıları, süper güçlü.

Onca Şeyin Ardından,Hayat İşte Böyle ...

Uzun zamandır hedefe kitlenip,irademden ötürü böylesine kendimi sevmemiştim.

2022 Kpss sınavından bahsediyorum.

Aylardır arkadaşsız kalmama neden olan,çoğu zaman tahammülsüz , uyanık kalabilmek adına içtiğim şekerli kahvelerden kilo almış,çocuklarımı ihmal ettiğim uzun bir sürecun ardından yeniden aynı başlangıç noktasına gelmek zorunda olmak üzerimden kalkan yükü misliyle yüklenmeme neden oldu ne yazık ki.

Ve yaklaşık on gün oldu,henüz yenşden ders çalışmaya başlayamadım.

Çünkü inancımı kaybettim...

Aynı doktorlar dizisindeki Dr Levent'in Ela'ya söyledikleri gibi;

Ben bu sınava olan inancımı kaybettim dostlar...

Ben,başarabileceğime olan inancımı kaybettim...

Ben,yeniden başlamaya olan inancımı kaybettim diye uzun uzunn ümitsiz cümleler kurmak geliyor içimden amaaaa,vazgeçme lüksüm yokk.

Bu akşam itibariyle yeniden bir aylık bir dişimi sıkma dönemine giriyorum,inşallah.

Aynı zamanda gelecek hafta minik oğlumun sünnetini halletmem,sonraki haftalar için de okul alışverişi işlerini yapıyor olmam gerekecek.

Malum baba!bu telaşımın kaçına nasıl ortak olur bilmiyorum ama bu konu çok can sıkıcı olduğu için hiç girmesem daha iyi olacak zaten.

Tüm bu hengabenin içinde beni soracak olursanız,ben iyiyim:)

Sınavın hemen ertesi günü büyük oğlum ve kuzenimle tatile gittik.

Gelince de hem işe hem de Emrah Serbes'in kitabına başladım. 

O Kadar özlemişim ki kitap okumayı...

Genel manada iyiyim.

Herşey yolunda.

Hayatımı,rutinimi,kitaplarımı,bekar anne olmayı,çocuklarımı ve ailemi çok seviyorum.

Dua ederek mutlu olmayı,dualarının karşılığını hissedebilmeyi çok seviyorum.

Herşey çok güzel olacak Allah'ın izniyle biliyorum.

Bizim Evin Kaosları :)

Çok sevdiğim ve görmeyi arzuladığım o kuzey ülkelerindeki gibi bir sabah bugün.

10 Mart ve kar manzaralı özel bir güne uyandık.

Zaten doyamamıştım kışa,hele ki mevsim normallerine ters şekilde işleyince iklim nedense ayrı bir keyif alıyorum,enerjimi yükseltiyor bu durum.

Bu aralar evimizde gergin bir atmosfer hakim .

Bunun sebebi evvela ben,sonrasında da ergenlik dönemi gümbür gümbür gelen 12 yaşına basmış şu aralar dünyanın en kulak tırmalayıcı sesine sahip biricik oğlum:) !

Ne zormuş anne olmak !

Bebeklik aşaması ayrı bir zor gelirdi,her adımını bebeğinle atma zorunluluğu bitti ama  işin şimdi de  psikolojik aşaması zorluyor.

Bu dönem de geçecek.

Sadece daha sakin ve anlayışlı bir anne olmak konusunda kendimi geliştirmem gerekiyor o kadar ...

Bunun dışında minik kuşum Selim'imiz anaokuluna gitmeye ve her gün ayrı bir etkinlikle gelmeye devam ediyor.

Yukarıdaki resimde ailemizi çizmiş...

Ağbisi,ben ve kendisini.

'Babanı çizmemişsin,bizimle yaşamadığı için mi ? ' dedim.

'Babama yer kalmadı anne ' dedi.

Büyüyorlar,anlıyor ve alışıyorlar.

Ailemin desteği sayesinde olumlu yönde gelip-giden bir düzene sahibiz şükürler olsun.

Çalıştığı bir işim ve çocukların devam ettikleri okulları var.

Sıcak bir evimiz,her ne kadar aylardır kullanmasam da televizyonumuz ve okunacak onlarca kitaplarımız var.

Sadece unutuyorum çoğu zaman.

Şükretmeyi,pozitifte kalabilmeyi ve anlayışlı olabilmeyi.

Günün Niyeti : Bugün tanıdığın en nazik ve sevecen insan sen ol ve içinden hayatınla ilgili nelere şükrettiğini düşün.

Hadi bakalım,marş marş! :)

Kendime Teşekkür

Birkaç gündür kendime; gösterdiğim özen,yaptığım saç ve yüz maskesi,kitap okuma ve sakin kalma çabalarım için teşekkür etmek istiyorum.

Zira teşekkür, bir şekilde o şeyin devamını garantiler nitelikte bir eylemdir

Geçtiğimiz hafta sonunu keyif aldığım etkinliklerle geçirdiğim için kendimi epey iyi hissediyorum.

Cumartesi gününü dostumla doğada geçirirken,pazar gününü ise hazır çocuklar babalarındayken evi toparlama ve resimde gördüğünüz şekilde kitap & kahve keyfine ayırdım.

O kadar iyi geldi ki ...

Sanki okumayı yeniden öğrenmiş gibi hissettirdi bana oturup kitap okumak. Ve nasıl bir hengabede yaşadığım gerçeğini hatırlattı.Hala alışkanlık haline gelmiş,her akşam düzenli olarak tekrarladığım bir okuma düzenimin olmayışını da  ... :/

Şu aralar işten eve - evden işe bir dönemden geçiyor olsam da şükürler olsun ki gelirken mutlu olduğum bir işim ve akşamları içinde yaşıyor olmanın keyif verdiği bir evim,yuvamız var.

Kendimle ilgili bir takım kararlar aldım.

Uygulaması irade isteyen ve zaman zaman aklımın çelinmemesi için ekstra özen göstermem gereken kararlar.Ama kendime olması gerekeni uygulama konusundaki kararlılığım için de teşekkür ediyorum.

Sanırım olgunluk çağı dediğimiz kısmına geldim ömrümün.

Uludağ Gezimiz

Soğuk havaları çok seven bir kış insanı olarak yeni yılın ikinci yılını Bursa Uludağ'da karşıladık ben,büyük oğlum ve arkadaşımla birlikte.

Bulunduğumuz ilden ayarladığımız bir tur ile oldukça keyifli ve hesaplı bir gün geçirdik.

Ve hep birlikte bunu daha sık yapmaya karar verdik :)

Yeni yılın ilk hedeflerinden en kuvvetlisi ' daha çok seyahat etmek ' maddesini de böylece belirlemiş olduk.

Uludağ'da olmak,soğuğun ortasında,tipi ve kar yağışına rağmen yeniden kalabalık bir ortamda yer alabilmek aslında sosyalleşmeyi ne kadar özlediğimi hatırlattı.

Anne oğul olarak yaptığımız ilk değil belki ama en keyifli olanlardan biriydi.

Uludağ iyiydi,hoştu ve minik kuşumu da dahil edemediğim için biraz da olsa içim buruktu ama nihayetinde yine ait olduğumuz yere ve sorumluluklarımıza geri döndük.:)

Uludağ Oteller Bölgesi

Bu hafta artık adam akıllı ders çalışmaya niyetlenmişken bugün itibariyle haftanın iki gecesini uykuya yenik düşerek heba etmiş bulunuyorum.

Bursa - Ulucami

Sebebi ise minik paşamın uyuması için yatakta yanında beklediğim o uzun sürenin git gide daha da uzamaya başlaması...

Bursa - Kozahan

Her yatağa yattığımızda hemen uyuması için dua etsem de  ( ki artık 6 yaşına girdi ve kendi kendine uyuyabilmesi için benim yanında olmak zorunda olmamam lazım ama kıyamıyorum ) onunla birlikte uyuya kalmış oluyorum:(

Ve sabahına pişmanlık dolu bir uyanış.

Yine mi ya! demeler vs vs 

Çözümü iş yerinde sesli ders kayıtları dinlemekte buldum.Ama bu akşam için ne yapıp ne edip adam akıllı bir düzene geçiyor olmayı planlıyor,umudd ediyor ve yüce Yaradanımdan niyaz ediyorum:)

Zira iki çocuk annesi ve 31 yaşına girmiş, bekar bir kadın olarak memur olmaktan başka bir çarem yok.

Yaşlı anne ve babacığımın çocuk bakma sorumluluklarını bir an evvel almak istiyorum üzerlerinden.Ve tabi inşallah daha çok kazanıp benim için yıllardır yaptıklarının yanında esamesi okunmayacak olsa bile onlara faydalı olabilmeye niyet ediyorum.

2022 yılı hepimiz için güzel gelişmelerin yaşandığı ve mutlu,başarılı,sağlıklı ve eksilmeden,sevdiklerimizle birlikte güzel anılar biriktirebileceğimiz bir yıl olsun.

Amin.

Gelin Hayal Kuralım

Bu aralar paramı iyi yönetemeyişimin neticesiyle epey gergin hissediyorum kendimi.

Bir de dün akşam ders çalışmaya oturduğumda elimin sürekli telefona gitmesi ve ekşi sözlükten doların dalgalanmaları hakkında okumalara dalmak epey canımı sıktı. Oysa bu sefer ne güzel uykum da gelmemişti , pekala çalışabilirdim . 

Her neyse . Birazcık da olsa canımm ülkemin coğrafi konumu hakkında bir şeyler öğrenmiş olabilirim .

Azıcık ucundan kıyısından . Olsun . 

Ülke yangın yeri. Öte yandan hava da buz gibi. Havanın buz gibi oluşunu iyi bir şey olarak söyledim bu arada ... Ben soğuk havaları çok severim de .

En azından bu soğuk havalarda bizi koruyan, ısıtan ve sığınabildiğimiz evlerimiz var şükürler olsun ki. 

Günümüzü geçirdiğimiz ya da çalışanlar için akşamları koşar adım kavuşmak için can attığımız.

Son zamanlarda hayal kurmadığımı fark ettim. Bu çok can sıkıcı . Hayallerimiz olmadan,amacımız ve dualarımız olmadan ne manası var ki yaşamanın , ertesi güne uyanmanın ?

İşte bu yüzden gelin hayal kuralım . 

Yeni yıl geliyorken tüm korkunçlu senaryoları elimizin tersi ile itip yerine güzel planlar ekleyelim.

Pablo Picasso ' nun çok sevdiğim bir sözü var ;

'' Hayal ettiğiniz her şey gerçektir.  '' diye 

Ben üstteki resimde olduğu gibi yeniden paylaşabilmeyi hayal ediyorum bu yıl için .

Yeniden sevmeyi ve sevilmeyi. Ait olunmayı ve sorgusuz sualsiz güvenebilmeyi...

Harika geçen aile vakitlerini , sıkı sıkıya çalışıp emeğimin karşılığını alıp atanabildiğim bir yılı ve daha fazlasını ...

Kendimi daha çok sevmeyi ,

Sağlıklı beslenmeyi ve çocuklarımı da bu yönde değiştirebilmeyi ,

Disiplinli bir şekilde çalışıp birikim yapmayı ,

Her fırsatta gezebilmeyi, yeni anılar biriktirmeyi ,

Ailemin daha çok hayır duasını alabilmeyi,

Yabancı dil konusunda ciddi gelişmeler yaşamayı :)! 

Bir kar tatilini vee

2022 biterken bunlar ve hayal edemediğim, bana,çocuklarıma ve aileme gelecek bütün hayır ve mutlulukları diliyorum .

Ve sizler için de en iyisini diliyorum kıymetli okuyucu.

Bir defa gelip geçeceğimiz bu yolda güzellikle ve güzel anılarla,iyi anılacağımız işler yaparak,mutlulukla geçelim inşallah.

Aminn!

 

Hafta Sonu Raporu

Günaydınnnnn :)

Yağmurlu ve karanlık , harika bir sabahtan merhaba .

Bu sabah erken uyanıp , işe gelmeden önce kendime güzel bir kahve yapıp kitap okuyabildiğim için oldukça iyi hissediyorum . Madem akşamları erken uyuyorum , sabahları daha da erken uyanarak kendime vakit ayırmayı hedefliyorum bundan sonrası için de . Zira bu bana hep çok iyi geliyor ama istikrar konusunda hep ama hepppp kırılmalar yaşayıp duruyorum .

Hafta sonu çocuklar babasındalardı ve ben Cumartesi gününü ve gecesini kısmen dışarıda ve sosyalleşerek geçirdiğim için , Pazar gününü evi derleyip / toplamaya ayırdım . 

Dolap içlerinı düzenleyip , kullanılmayan eşyaları bir kenara ayırıp evden çıkartmak çok iyi geldi. Resmen hafiflemiş hissettirdi.

İşlerim bittiğinde ve ben bu ' keyif anı ' fotoğrafını çektiğimde saat neredeyse 16.30 olmuştu . 

Kısa süreli ne izlesem bocalamasından sonra biraz dinlenip , tekrar kendimi yemek yapmak üzere mutfakta buluverdim . 

Sonrasında çocuklar geldi , yemek yeme ve sonrasından film izleme faslı ile yoğun bir hafta sonunu geride bıraktık .

Hafta sonu ile ilgili şükrettiklerim ; 

Arkadaşım ve aynı zamanda ablam olan canımm dostum ile uzun zamandan beri yapmayı planladığımız bir etkinlik yaptık ve çok iyi geldi .

Evi gereksiz bir çok eşyadan arındırdım ve balkon dolabımı kiler olarak düzenledim . Gerçekten çok iyi oldu .

Dün akşam yaptığım poğaçalar gayet güzel oldu .Bunun için de ayrıca şükrediyorum :)

Bu sabah erken uyanıp hem oğluşuma güzel bir kahvaltı hazırladığım ve hem de o gittikten sonra kitap keyfi yapabildiğim için şükrediyorum .

Ve bu harika  karanlık sabah , bende uyandırdığı hisler için de binlerce kez şükürler olsun . 

Sıcak bir ortamda , pencereden elimde çayımla bakabildiğim ve severek yaptığım bir işe sahip olduğum için.

Şükürler olsun , şükürler olsun , şükürler olsun ...

Hafta Sonu Etkinlikleri

Hafta sonu epey koşturmacalı geçti minik üç kişilik ailemiz için . 

Minik sevgi pıtırcığımın 6. yaşına girişini kutladık mütevazi bir şekilde. 

Bolca kardeş kavgalı , ev işli ve kaoslu bir hafta sonuydu benim için . 

Günün en sevdiğim kısmı Pazar akşam saat 7 olduğunda , akşam yemeği yenmiş ve televizyon kapatılıp kitapların başına geçildiği o andı ...

Yanımda iki oğlum , kedimiz badem , üzerimde ekoseli battaniye ve elimde içimi daraltan :) ' Bulantı ' kitabı ...

Baktım ki zaten enerjim epey düşük , Sartre ' yi okumak iyi gelmeyecek başka kitaba geçiverdim hemen .

Hali hazırda okumaya yeni başladığım bir diğer kitabıma , Hakan Günday ' ın Az kitabına devam ettim .

Aman Allah'ım o da ne ?

Ne sert bir kalem , ne içe dokunan anbianslar ...

Sonuç itibari ile çocuklarla dolu dolu ve de yorucu bir hafta sonunu geride bırakırken yen, hafta için planlarımın arasında kesinlikle daha geç yatmak ve akşamları daha verimli geçirmek var . 

Bu akşam için planımız film gecesi yapmaktı ama bakalım , uyku saatlerini geçmeyecek bir organizasyon ile geceyi mutlu kapatabilirim çocuklar için ...

Kendinle Aran Nasıl ?

Bu aralar fazla yüklendim sana canım kendim .

İhtiyacın olan sevgi ve takdir duygusunu vermek şöyle dursun , hep eleştirdim . Olumsuzluklara odaklanıp durdum / affet.

Sen ayakları üzerinde duran , evliyken üniversite okumuş , şu anda bekar ve iki oğlan çocuğu annesi , boşandıktan sonra ikinci üniversitesini bitirmiş ve bu sene memur olarak atanacak , çok güzel ve dirençli bir kadınsın . Bunu unutma . Sen çok güçlüsün ! Sen değerlisin ! Seviliyor ve kıymet görüyorsun ! Kafana koyduğun her işi başarırsın ve yaşamın kalan kısmında her ne olmak istiyorsan o olacaksın ...

Unutma , 

Kendini sevmeyi unutma .

Dua etmeyi

Şükretmeyi

İstikrarlı olmayı 

Hedeflerini

İyilik etmeyi

Sadeleşmeyi

Bedenine iyi bakmayı

Nazik olmayı ve 

Her günü sadece bir defa yaşama şansın olduğunu ...

Odaklan ...

Olumsuzluğun kol gezdiği , olumlu düşünmenin ciddi manada zorlaştığı bir dönemden geçiyoruz.

Artık ne iyi , neye şükrediyordum unutmuş vaziyetteyim .

Halbuki insan her daim yaratıcının nimetleri ile kuşatılmış vaziyette. Sadece biraz odaklanmak gerekiyor böyle durumlarda .

Yoksa nasıl unuturum ki ,

Sağlıklı bir bedenle her sabah gelebildiğim bir işim olduğunu . Şükürler olsun !

Havalar soğurken sıcacık evimde uyandığımı , çocuklarımın güle oynaya okullarına gittiklerini .

Sevildiğimi , merak edildiğimi ve akşamları kendime vakit ayırabilecek bolca vaktimin olduğunu ...

Şükürler olsun

Şükürler olsun

Şükürler olsun ...

Geldi Sohbahar ' ın Muazzam Huzuru

Kasım ayının 13'ünde doğan gerçek bir kış sever olarak bugün harika , buz gibi bir havaya uyandık .

Gece çocuklarla aynı yatağa sıkışıp ( ağbi kardeş itişmelerini saymıyorum elbette ki öncesinde bunu durdurmak pek kolay olmadı ) yağan yağmurun sesini dinlerken ekenden uyuya kalmışım ben de .

' Bugün hava çok güzel ' diye tanımlanan havalar vardır ya hani , bu tanım genelde güneşli ve sıcak zamanlar için kullanılır . 

İşte benim güzel havam tam olarak bu ;

Karanlık , bulutlu ve neredeyse yağmur yağdı yağacak ... 

 

Sabah elbisemin üzerine delikli salaş bir merserize kazak çektim , yeterli bir ısı sağlayacağını umarak elbette ama işe gelene kadar gözlerim , burnum her yerim aktı :) Saçlarım rüzgardan dağıldı ama ben kulağımda kulaklık

'sertlik kanında var hayatın ' dinlerken hiç olmadığım kadar enerjik ve halinden memnundum .

Güne enerjik başladığım için , kalan kısmının da oldukça keyifli geçeceğinden eminim .

Mevsim geçişlerinin büyüsünü fark ettiren ve bundan büyük bir coşku duymamı sağlayan Rabbim ' e şükürler olsun .

Günün Şükür Sebebi / Dön Bak Dünyaya

Bu sabah işe gelirken annemle konuştum telefonda. 

Dün akşam alt kat komşusun feryat figan sesini duyduğundan , minik ikiz bebeklerinden birinin ( Allah tüm yavrularımızı muhafaza etsin ) havale geçirdiğini ve annenin de durumun şoku ile 'öldü yavrum diye' şoka girdiğinden bahsetti.

Baba yavrusunu kucaklayıp hastaneye koşmuş , diğer bebek anne ile kalmış , anne perişan , minicik yavru ona bakıp anlam vermeye çalışır haldeymiş vs  

Duyduklarıma çok üzüldüm . İnşallah günahsız yavrumuz hasarsız sağlığına kavuşur .

Annem de olayın üzüntüsünden belinin tutulduğundan vs bahsederken içimi büyük bir sıkıntı kapladı . 

'Allah ' ım ne kadar nankörlük ediyorum , sen affet ' dedim .

Hepimiz sığındığımız dört duvarımız içinde çeşitli şeyler için endişe ediyor , mutlu oluyor dua ediyor, mutsuz oluyor ve yaşıyoruz 

Ben ise dün o saatlerde çocuklar çok gürültü yapıp saatin on olmasına rağmen uyumadıkları için , hatta yanında olmadığımda uyumayan Selim paşamın neden yalnız uyumayı istemediği için vs vss bir çok günün de yorgunluğunun sebebiyet verdiği nedenlerden ötürü çok kızgın ve sinirliydim .

' Gerçekten çok yoruldum , bıktırdınız artık ' bile dedim çocuklara . 

AH ,NASIL BİR HADDİ AŞMAKTIR BU ? :(

Sağlıklı , sihhatli evlatlarım var. Keyifleri yerinde . Gülüp oynuyor bazen kavga ediyorlar. 

Sağlıklılar !

Evet , bu detay ne kadar önemli değil mi ?

Bir evimiz ve tüm ihtiyacımızı karşılayan eşyalarımız var . 

Geceyi hastane odasında geçiren yüzlerce insan varken biz rahat yataklarımızda uyuduk .

Acıktığımızda dolabı açıp karnımızı doyurabileceğimiz yiyeceklere sahibiz vs vs 

Bunca sayısız nimetin içindeki şükürsüzlüğümü anlamak için belki de böylesine üzücü bir hadiseyi duymam gerekiyormuş . 

Belki zaman zaman içimİn sıkıldığını gören Rabbim bana böyle bir yolla mesaj vermek istemiştir ve ' Kendine gel ey kulum ! Daha ne istiyorsun ' demiştir ben hafızası da farkındalığı da düşük kuluna ...

SANA SONSUZ ŞÜKÜRLER OLSUN ALLAH'IM !

SAHİP OLDUKLARIM SAYISIZ NİMET İÇİN VE HALA DAHA ÜZERİMİZE YAĞDIRMAYA DEVAM ETTİKLERİN VEDE EDECEKLERİN İÇİN. 

Nankörlükten , şükürsüzlükten ,bilgisizlikten,tembellikten,korkaklıktan,acizlikten,kibirden,fakirlik ve hayırsız zenginlikten sana sığınırım .